Жетпісінші жылдары Хамит Балшабеков үй мәселесі жағынан біраз қиындық көріп жүреді екен. Бір жағынан сол үйдегі жеңгей де: «Кеңірек үй сұрамайсың ба, бастықтардан» деп қыңқылдай беретін көрінеді. Сонда Хамаң:
- Ел сияқты ебің жоқ ұғысатын,
Мықтылармен тіл тауып шығысатын.
Өлең саған бере ме үш бөлме үй,
Әйелім күнде болды ұрысатын.
Мұндайда мен байғұста ес қала ма,
Аяулым-ау, мені енді шымшылама.
Ыстықтасаң сыртқа шық, аспан ашық,
Аспаны бар адамдар тұншыға ма, - деген екен. Ақын сөзі жерде қала ма, біреуден-біреу естіп кеңшар басшыларының құлағына жетсе керек, нәтижесінде Хамаңа кеңірек үй беріліпті.